H029 van de de Toebehorenhardware van de metaaldoodskist handleFuneral van de het bronskleur grootte 19.5*8.5cm

Hoofdinformatie:

Productnaam: ZAMAK-DOODSKISThandvat

Model: H029

Merk: B&R

Toepassing: Europese stijldoodskist

Oorsprong: China

Fabrikant: Sumer Internationaal (Peking) Handel drijvend Co., Ltd

Productdetail:

Grootte: 19.5*8.5 cm

Materiaal: Zamak (Zinklegering)

Kleur: (Facultatief) goud, Zilver of Brons

In bijlage op doodskist door bout

MOQ: 1000 PCs

Hoofdeigenschap:

Professioneel bezig geweest met begrafenisgebied meer dan 10 jaar;

Aangepaste aanvaardbare producten;

Goede kwaliteit en concurrerende prijs;

Meer Informatie:

Zamak

Zink
Dit artikel is over het metaalelement. Voor ander gebruik, zie Zink (het ondubbelzinnig maken).
Het zink is een chemisch element met symboolzn en atoomaantal 30. Het is het eerste element in groep 12 de periodieke lijst. In sommige opzichten is het zink chemisch gelijkaardig aan magnesium: beide elementen stellen slechts één normale oxydatiestaat (+2) tentoon, en de ionen van Zn2+ en Mg2+-zijn van gelijkaardige grootte. Het zink is het 24ste overvloedigste element in de korst van de Aarde en heeft vijf stabiele isotopen. Het gemeenschappelijkste zinkerts is sfaleriet (zinkblende), een mineraal van het zinksulfide. De grootste uitvoerbare aders zijn in Australië, Azië, en de Verenigde Staten. Het zink wordt geraffineerd door schuimoprichting van het erts, het roosteren, en de definitieve extractie gebruikend elektriciteit (het electrowinning).
Het messing, een legering van koper en het zink in diverse aandelen, werden gebruikt zodra het derde millennium BC in Egeïsch, Irak, theUnited Arabische Emiraten, Kalmukkië, Turkmenistan en Georgië, en het tweede millennium BC in West-India, Oezbekistan, Iran, Syrië, Irak, en Israël (Judea). Het zinkmetaal werd niet geproduceerd op grote schaal tot de 12de eeuw in India en was onbekend aan Europa tot het eind van de 16de eeuw. De mijnen van Rajasthan hebben welomlijnd bewijsmateriaal van zinkproductie gegeven die aan de 6de eeuw BC terugkeren. Tot op heden, komt het oudste bewijsmateriaal van zuiver zink uit Zawar, in Rajasthan, zodra de de 9de eeuwadvertentie toen een distillatieprocédé werd aangewend om zuiver zink te maken. De alchimisten brandden zink in lucht om te vormen wat zij de „wol van de filosoof“ of „witte sneeuw“ riepen.
Het element werd waarschijnlijk genoemd door de alchimist Paracelsus na het Duitse woord Zinke (riek, tand). De Duitse chemicus Andreas Sigismund Marggraf wordt gecrediteerd voor het ontdekken van zuiver metaalzink in 1746. Het werk door Luigi Galvani en Alessandro Volta bracht de elektrochemische eigenschappen van zink door 1800 aan het licht. Het corrosiebestendige zinkplateren van ijzer (het hot-dip galvaniseren) is de belangrijkste toepassing voor zink. Andere toepassingen zijn in elektrobatterijen, kleine niet structurele afgietsels, en legeringen zoals messing. Een verscheidenheid van zinksamenstellingen worden algemeen gebruikt, zoals zinkcarbonaat en zinkgluconate (zoals dieetsupplementen), zinkchloride (in deodoranten), zinkpyrithione (anti-hoofdroosshampoo), zinksulfide (in lichtende verven), en zink methyl of zinkdiethylin het organische laboratorium.
Het zink is een essentieel mineraal dat door het publiek wordt waargenomen vandaag zoals zijnd van „uitzonderlijk biologische en volksgezondheidsbelang“, vooral betreffende prenatale en postnatale ontwikkeling. De zinkdeficiëntie beïnvloedt ongeveer twee miljard mensen in het ontwikkelingsland en met vele ziekten geassocieerd. In kinderen, veroorzaakt de deficiëntie de groeivertraging, vertraagde seksuele rijping, besmettingsgevoeligheid, en diarree. De enzymen met een zinkatoom in het reactieve centrum zijn wijdverspreid in biochemie, zoals alcoholdehydrogenase in mensen. De consumptie van bovenmatig zink kan ataxie, lethargie en koperdeficiëntie veroorzaken.

Kenmerken
Fysische eigenschappen
Het zink is een blauwachtig-wit, glanzend, diamagnetisch metaal, hoewel de meeste gemeenschappelijke commerciële rangen van het metaal een saaie afwerking hebben. Het is enigszins minder dicht dan strijkt en heeft een hexagonale kristalstructuur, met een vervormde vorm van hexagonale dichte verpakking, waarin elk atoom zes dichtstbijzijnde buren (om 265,9 p.m.) in zijn eigen vliegtuig en zes anderen bij een grotere afstand van 290,6 p.m. heeft. Het metaal is hard en bros bij de meeste temperaturen maar wordt buigzaam tussen 100 en 150 °C. Boven 210 °C, wordt het metaal bros opnieuw en kan door afstraffing worden verpulverd. Het zink is een eerlijke leider van elektriciteit. Voor een metaal, heeft het zink vrij met een laag smeltpunt (419,5 °C) en kookpunt (907 °C). Het smeltpunt is het laagst van al overgangsmetalsaside van kwik en cadmium.
Vele legeringen bevatten zink, met inbegrip van messing. Andere metalen lang gekend om binaire legeringen met zink te vormen is aluminium, antimonium, bismut, goud, ijzer, lood, kwik, zilver, tin, magnesium, kobalt, nikkel, tellurium, en natrium. Hoewel geen van beide zinknorzirconium ferromagnetisch is, hun legering ZrZn
2 tentoongestelde voorwerpenferromagnetism onder 35 K.
Een bar van zink produceert een kenmerkend geluid wanneer neiging, gelijkend op tinschreeuw.

Meer Beeld:

H029 het gouden handvat van de kleuren zamak doodskist

H029 de rug van het doodskisthandvat

Onze gedeeltelijke producten