Van de het Metaaldoodskist van Italië van het eiontwerp zamak van de het handvatdoodskist van de de barhardware H024 grootte 25*10cm Goud

Hoofdinformatie:

Productnaam: ZAMAK-DOODSKISThandvat

Model: H024 

Merk: B&R

Toepassing: Europese stijldoodskist

Oorsprong: China

Fabrikant: Sumer Internationaal (Peking) Handel drijvend Co., Ltd

Productdetail:

Grootte: 25*10 cm

Materiaal: Zamak (Zinklegering)

Kleur: (Facultatief) goud, Zilver of Brons

In bijlage op doodskist door schroef

MOQ: 1000 PCs

Hoofdeigenschap:

Professioneel bezig geweest met begrafenisgebied meer dan 10 jaar;

Aangepaste aanvaardbare producten;

Goede kwaliteit en concurrerende prijs;

Meer Informatie:

Zamak

Zink
Dit artikel is over het metaalelement. Voor ander gebruik, zie Zink (het ondubbelzinnig maken).
Het zink is een chemisch element met symboolzn en atoomaantal 30. Het is het eerste element in groep 12 de periodieke lijst. In sommige opzichten is het zink chemisch gelijkaardig aan magnesium: beide elementen stellen slechts één normale oxydatiestaat (+2) tentoon, en de ionen van Zn2+ en Mg2+-zijn van gelijkaardige grootte. Het zink is het 24ste overvloedigste element in de korst van de Aarde en heeft vijf stabiele isotopen. Het gemeenschappelijkste zinkerts is sfaleriet (zinkblende), een mineraal van het zinksulfide. De grootste uitvoerbare aders zijn in Australië, Azië, en de Verenigde Staten. Het zink wordt geraffineerd door schuimoprichting van het erts, het roosteren, en de definitieve extractie gebruikend elektriciteit (het electrowinning).
Het messing, een legering van koper en het zink in diverse aandelen, werden gebruikt zodra het derde millennium BC in Egeïsch, Irak, theUnited Arabische Emiraten, Kalmukkië, Turkmenistan en Georgië, en het tweede millennium BC in West-India, Oezbekistan, Iran, Syrië, Irak, en Israël (Judea). Het zinkmetaal werd niet geproduceerd op grote schaal tot de 12de eeuw in India en was onbekend aan Europa tot het eind van de 16de eeuw. De mijnen van Rajasthan hebben welomlijnd bewijsmateriaal van zinkproductie gegeven die aan de 6de eeuw BC terugkeren. Tot op heden, komt het oudste bewijsmateriaal van zuiver zink uit Zawar, in Rajasthan, zodra de de 9de eeuwadvertentie toen een distillatieprocédé werd aangewend om zuiver zink te maken. De alchimisten brandden zink in lucht om te vormen wat zij de „wol van de filosoof“ of „witte sneeuw“ riepen.
Het element werd waarschijnlijk genoemd door de alchimist Paracelsus na het Duitse woord Zinke (riek, tand). De Duitse chemicus Andreas Sigismund Marggraf wordt gecrediteerd voor het ontdekken van zuiver metaalzink in 1746. Het werk door Luigi Galvani en Alessandro Volta bracht de elektrochemische eigenschappen van zink door 1800 aan het licht. Het corrosiebestendige zinkplateren van ijzer (het hot-dip galvaniseren) is de belangrijkste toepassing voor zink. Andere toepassingen zijn in elektrobatterijen, kleine niet structurele afgietsels, en legeringen zoals messing. Een verscheidenheid van zinksamenstellingen worden algemeen gebruikt, zoals zinkcarbonaat en zinkgluconate (zoals dieetsupplementen), zinkchloride (in deodoranten), zinkpyrithione (anti-hoofdroosshampoo), zinksulfide (in lichtende verven), en zink methyl of zinkdiethylin het organische laboratorium

.

De meeste stabiele isotopen van zink

Meer Beeld:

H024 de gouden bar van de zamakdoodskist

Semiproducts in fabriek